Κόκκινος σωλήνας χαλκού 15m σωλήνας 3/8 1/4 χαλκού κλιματισμού μήκους στη σπείρα

Κόκκινος σωλήνας χαλκού 15m σωλήνας 3/8 1/4 χαλκού κλιματισμού μήκους στη σπείρα

Χημική σύνθεση του σωλήνα χαλκού T1:

Χαλκός + ασημένιο CuAg: ≥99.95 Sn κασσίτερου: ≤0.002 ZN ψευδάργυρου: ≤0.005 PB μολύβδου: ≤0.005 Νι νικελίου: ≤0.005 Φε σιδήρου: ≤0.005 Sb βηρυλλίου: 0,002 Θείο S: ≤0.005 Αρσενικό όπως: ≤0.002 Βισμούθιο: ≤0.001 Οξυγόνο Ο: ≤0.06 Σημείωση: ≤0.05 (ακαθαρσίες)

Χημική σύνθεση σωλήνων χαλκού T2:

Χαλκός + ασημένιο CUAG (%): ≥99.90 SN (%): ≤0.002 ZN ψευδάργυρου (%): ≤0.005 PB (%): ≤0.005 Νι (%): ≤0.005 Σίδηρος???????? (%): ≤0.005 Sb βηρυλλίου (%): ≤0.002 S (%): ≤0.005 Αρσενικό ΟΠΩΣ (%): ≤0.002 ΒΙΣΜΟΎΘΙΟ ΒΙΣΜΟΥΘΊΟΥ (%): ≤0.001 Οξυγόνο Ο (%): ≤0.06 Άλλος (%): ≤0.1 (ακαθαρσίες)

TP2 χημική σύνθεση σωλήνων χαλκού αναγωγής φωσφόρου:

Cu+Ag Cu+Ag: ≥99.85 Sn: ≤0.01 PB: ≤0.005 Π: 0,013 ~ 0,050 Νι: ≤0.01 Φε: ≤0.05 (0,005) Sb: ≤0.002 S: ≤0.005 όπως: Βισμούθιο: ≤0.002 οξυγόνο Ο: ≤0.01 σημείωση: ≤0.15 (ακαθαρσίες)

Χημική σύνθεση του oxygen-free σωλήνα χαλκού TU1: Ο μόλυβδος (PB) 0,003 ή λιγότεροι, του ψευδάργυρου (ψευδάργυρος) 0,003 ή λιγότεροι, του σιδήρου (Φε) 0,004 ή λιγότεροι, του φωσφόρου (p) 0,002 ή λιγότεροι, του βισμουθίου (βισμούθιο) 0,001 ή λιγότεροι, του θείου αντιμόνιου (Sb) 0,002, ή λιγότερη (σ) 0,004 ή λιγότεροι, του κασσίτερου (Sn) 0,002 ή λιγότεροι, του νικελίου (Νι) 0,002 ή λιγότεροι, του οξυγόνου αρσενικού (όπως) 0,002, ή λιγότερη (ξ) 0,002 ή λιγότεροι, του ασημένιου χαλκού + + άργυρος ($cu) 99,97 ή υψηλότερος, ακαθαρσίες συμπληρώνει συνολικά % 0,03 ή λιγότερων.

Ο κόκκινος σωλήνας χαλκού είναι ροζ μέταλλο, αξία πυκνότητας 8.96g/cm, αξία 8.89g/mm, θερμική αγωγιμότητα 386.4W/(M.K) ειδική αντίσταση (20℃) 0,018 ω συγκεκριμένης πυκνότητας ·mm2/m, αξία ≥ 85.2HV σκληρότητας. Σύμφωνα με τη σκληρότητα, διαιρείται σε κράτος Ο, 1/4 σκληρός, 1/2 μισό σκληρό, πλήρη σκληρό και πρόσθετο σκληρό. Παράμετροι προϊόντων: Θέση προϊόντων: Μ (μαλακό), Y2 (1/2 σκληρό), Υ (σκληρά), Τ (πρόσθετος σκληρός) και άλλα κράτη.

Τα κινεζικά υλικά επεξεργασίας χαλκού μπορούν να διαιρεθούν σε τέσσερις κατηγορίες σύμφωνα με τη σύνθεσή τους: ο συνηθισμένος χαλκός (T1, T2, T3, T4), oxygen-free χαλκός (TU1, TU2 και η υψηλή αγνότητα, σκουπίζουν το oxygen-free χαλκό με ηλεκτρική σκούπα), αποξείδωσε το χαλκό (TUP, TUMn), και τον ειδικό χαλκό με τα στοιχεία μιας μικρού ποσού ανάμιξης (αρσενικό-χαλκός, telluric-χαλκός, ασημένιος-χαλκός). Ο χαλκός είναι δεύτερος για να ασημώσει μόνο στην αγωγιμότητα και τη θερμική αγωγιμότητα, και χρησιμοποιείται ευρέως στην παραγωγή του ηλεκτρικού και θερμικού αγώγιμου εξοπλισμού. Ο χαλκός έχει την καλή αντίσταση διάβρωσης στον αέρα, το θαλάσσιο νερό και μερικά μη-οξειδωτικά οξέα (υδροχλωρικό οξύ, αραιό θειικό οξύ), την αλκαλική, αλατισμένη λύση και τα διάφορα οργανικά οξέα (οξικό οξύ, κιτρικό οξύ). Ο σωλήνας χαλκού χρησιμοποιείται ευρέως στη χημική βιομηχανία, τα υγειονομικά εμπορεύματα, την ψύξη, τη ηλεκτρική δύναμη, τα μέρη αυτοκινήτου, τα όργανα, τους στροβίλους ατμού, τους λαμπτήρες, τα εργαλεία συγκόλλησης και κοπής, τους συνδετήρες, τους ανταλλάκτες θερμότητας, τις μάνδρες, τα καρφιά, το αλιευτικό εργαλείο, τα μουσικά όργανα, τα μέρη ακρίβειας και άλλες πτυχές.